پژوهش‌های عصب‌شناختی در دو دهه‌ی اخیر نشان داده‌اند که یادگیری زبان دوم نه‌تنها مهارت زبانی بلکه ساختار و عملکرد مغز کودک را نیز تغییر می‌دهد. کودکانی که از سنین پایین در معرض دو زبان قرار می‌گیرند، انعطاف ذهنی، تمرکز و حافظه‌ی فعال قوی‌تری دارند.

 

عملکرد مغز دو‌زبانه:

 

مطالعات تصویربرداری مغزی (fMRI) نشان داده است که مغز کودکان دو‌زبانه در مقایسه با هم‌سالان تک‌زبانه‌شان فعالیت گسترده‌تری در نواحی مرتبط با کنترل شناختی و تصمیم‌گیری دارد. این یعنی مغز آن‌ها در انتخاب بین دو سیستم زبانی مرتب در حال تمرین است و همین تمرین باعث تقویت عملکرد اجرایی می‌شود.

 

مزایای شناختی و تحصیلی:

 

کودکان دو‌زبانه معمولاً در مهارت‌هایی مانند حل مسئله، تمرکز در میان محرک‌های مختلف و تفکر خلاق عملکرد بهتری دارند. آن‌ها سریع‌تر میان مفاهیم تغییر می‌کنند و درک عمیق‌تری از ساختار زبان و معنا به‌دست می‌آورند.

 

یادگیری زبان دوم به‌عنوان تمرین ذهنی:

 

زبان دوم برای مغز کودک مانند باشگاه ذهنی است. تلاش برای انتخاب واژه‌ی مناسب، درک تفاوت‌های فرهنگی و تنظیم دستور زبان جدید باعث تقویت ارتباطات عصبی و رشد شناختی می‌شود.

 

یادگیری زبان دوم فقط مهارت زبانی نیست؛ بلکه فرصتی است برای رشد فکری، شناختی و حتی شخصیتی. دو‌زبانه بودن مغز کودک را سازگارتر، خلاق‌تر و آماده‌تر برای یادگیری‌های بعدی می‌کند.